Nieuws
Foto's
Artikelen
Componenten
Applicaties
Kleinkunst

Kleinkunst: Jouw tranen

Jouw tranen (Gerard van Maasakkers)

Ik weet van al 't bloed in Ierland En dat er zijn, zonder muziek En dat er zijn, zonder iemand 't Beloofde land verzwakt, verziekt Ik ken de domme kracht van centen Ze pakken ons weer, elke keer Ik ken de dwaasheid van de mensen Toch doen jouw tranen mij zo'n zeer Leven is niet altijd bijzonder Maar er komt steeds een einde aan 't Lijf dat buigt z'n hoofd verwonderd Verbaasd, dat dit nog door kan gaan Alleen sensatie houdt ons levend Gapend naar doden in 't verkeer Maar onze passies zijn versleten Toch doen jouw tranen mij zo'n zeer Ik ken de steden waar 't guur is Twee kinderen, ze zijn al oud De spuitbus-hakenkruisen op de muren En liefde krijgt 't koud Ik weet, de tijd heeft nooit vertraging De laatste trein vertrekt alweer Door onze vingers glipt, wat waar is Toch doen jouw tranen mij zo'n zeer Ik ken de waarheid van de spiegel Van zalvend werk en medicijn Ach, laten we ons steeds weer bedriegen Wij dachten jong en sterk te zijn En alle mensen; onze broeders Die droom bestaat al nauwelijks meer Ach, de hele zaak raakt zo verloederd Toch, toch doen jouw tranen mij zo'n zeer