Nieuws
Foto's
Artikelen
Componenten
Applicaties
Kleinkunst

Kleinkunst: Het lied van de dorpsidioot

Het lied van de dorpsidioot (De Vaganten, tekst : Marie-France Daenen, muziek : Paul Heyninck)

het koele water lokt mij meer en meer steeds aan dan wil ik er met bei mijn blote voeten in gaan staan de zachte blote vissen glissen om mij heen mijn hoofd dwaalt als een vogel om mijn denken heen de mensen in het dorp, de smid en dan de boeren de vrouwen die gaan winkelen of schrobben aan hun vloeren ze zeggen dat ik gek ben dat mijn hoofd niet denken kan mijn hoofd is slechts het hoofd van een gelukkig man het koele water schijnt mij steeds weer zachter toe ik ga een beetje zitten want ik voel me wel wat moe de stille vissen glijden zachtjes langs mijn hart mijn hoofd is als een vogel met de wind verward de mensen in het dorp die kunnen maar niet vatten dat loze wind me beter past dan brandhout hakken ze zeggen : zie hem lopen met die vreemd-idiote grijns... ik grijns niet maar ik glimlach om mijn vredig gepeins het koele water vlijt zich dicht tegen me aan geen mens die me weerhoudt geen mens meer om het af te slaan ik lig gewoon wat neer met bei mijn ogen moe de vissen en de vogels zijn aan minnen toe de mensen in het dorp of zij het niet geloofden ze komen naar me zien en schudden wijs hun zware hoofden ze zeggen : zie hem liggen... nou heeft ie zich verzopen! ik glimlach want er ligt een paradijs hier voor mij open...